กระบวนการกลั่นทางกายภาพของน้ำมันที่กินได้การกลั่นน้ำมันปาล์มทางกายภาพคืออะไร?

การกลั่นน้ำมันที่กินได้เป็นกระบวนการที่ค่อนข้างซับซ้อนและยืดหยุ่น มีความจำเป็นต้องเลือกวิธีการกลั่นน้ำมันที่กินได้ที่เหมาะสมตามวัตถุประสงค์ของการกลั่นน้ำมันโดยคำนึงถึงเงื่อนไขทางเทคนิคและผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ โดยทั่วไปวิธีการกลั่นน้ำมันที่กินได้สามารถแยกออกเป็น: วิธีการทางกลวิธีเคมีและวิธีการทางกายภาพและทางเคมี วันนี้เราแนะนำวิธีการกลั่นทางกายภาพของน้ำมันที่กินได้เป็นหลัก

แผนภูมิกระบวนการกลั่นน้ำมันที่กินได้

การกลั่นน้ำมันปาล์มทางกายภาพคืออะไร?

การกลั่นทางกายภาพเป็นที่รู้จักกันว่าการกลั่นด้วยไอน้ำ ในกระบวนการ degumming มันใช้กรดซิตริกหรือกรดฟอสฟอริกเกรดอาหารเพื่อกำจัดเหงือกธรรมชาติในรูปแบบของฟอสฟาไทด์ จากนั้นในกระบวนการฟอกสีภายใต้สุญญากาศโลกของฟุลเลอร์จะถูกใช้เพื่อลบเรื่องการระบายสีและดูดซับไอออนโลหะใด ๆ กระบวนการ decidification และ deodorization อยู่ภายใต้อุณหภูมิสูงและความดันต่ำ โดยใช้ไอน้ำสด FFA จะถูกถอดออก จากนั้นไอน้ำจะถูกกู้คืนพร้อมกับน้ำมันที่ถูกยึดจะเป็นกรดไขมันปาล์มกลั่น นอกจากนี้ยังสามารถลบออกจากน้ำมันปาล์มในกระบวนการกลั่นด้วยไอน้ำ ก่อนที่จะขัดน้ำมันกลั่นจะต้องเย็นลงถึง 55 ° C

เครื่องกลั่นทางกายภาพของน้ำมันที่กินได้

คุณลักษณะของการกลั่นทางกายภาพน้ำมันที่กินได้คืออะไร?

(1) การบริโภควัสดุเสริมมีขนาดเล็กซึ่งช่วยลดมลพิษของน้ำเสียสู่สิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนรูปโดยการกลั่นสามารถหากรดไขมันได้โดยตรง ไม่มีการใช้อัลคาไลไม่มีการเกิดสบู่และน้ำมันไม่จำเป็นต้องล้าง ไม่จำเป็นต้องใช้กรดเพื่อกำจัดสบู่เพื่อเตรียมกรดไขมันอีกต่อไป สิ่งปฏิกูลเนื่องจากการรักษาด้วยกรดเบสนั้นหลีกเลี่ยง

(2) กระบวนการกลั่นทางกายภาพนั้นง่ายและอุปกรณ์มีขนาดเล็ก การปิดการใช้งานและการกำจัดกลิ่นถูกรวมเข้าด้วยกันเป็นหนึ่งกระบวนการในอุปกรณ์เดียวกัน น้ำมันไม่ได้ล้างด้วยน้ำ ส่วนการบำบัดเท้าสบู่จะถูกละเว้นซึ่งทำให้กระบวนการกลั่นทางกายภาพง่ายขึ้นและลดต้นทุนอุปกรณ์

(3) อัตราการกลั่นน้ำมันที่กินได้สูง ไม่มีการสูญเสียการดูดซับน้ำมันที่เป็นกลางและการสูญเสียอิมัลชัน ค่ากรดที่สูงขึ้นยิ่งเห็นได้ชัดว่าได้เปรียบมากขึ้นเท่านั้น โดยกระบวนการกลั่นทางกายภาพการสูญเสียน้ำมันที่กินได้สามารถลดลงได้ต่ำกว่า 1.05% เป็น 1.1%

(4) คุณภาพของผลิตภัณฑ์ดี น้ำมันผลิตภัณฑ์มีความเสถียรที่ดีและกรดไขมัน (มีกรดไขมันฟรี 85% ถึง 90%) ที่ได้รับโดยตรงระหว่างการกลั่นนั้นดีกว่ากรดไขมันที่ได้จากการไฮโดรไลซิสกรดและการกลั่นหลังจากการกลั่นอัลคาไล

การกลั่นด้วยสารเคมีและการกลั่นน้ำมันที่กินได้

แต่การกลั่นน้ำมันที่กินได้มีข้อ จำกัด การกลั่นด้วยสารเคมีของน้ำมันที่กินได้เกือบจะพร้อมใช้งานสำหรับน้ำมันที่กินได้ทั้งหมด การกลั่นน้ำมันทางกายภาพของน้ำมันที่กินได้ไม่เหมาะสำหรับน้ำมันที่กินได้ทั้งหมด เหมาะสำหรับการกลั่นหมากฝรั่งต่ำและไขมันกรดสูง เมื่อปริมาณกรดไขมันอิสระในน้ำมันต่ำกว่า 2%ข้อดีของการกลั่นทางกายภาพไม่ชัดเจนและบางครั้งค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานสูงกว่าการกลั่นอัลคาไล แต่สำหรับการกลั่นน้ำมันปาล์มกระบวนการกลั่นทางกายภาพเป็นตัวเลือกแรก

หลังจากอ่านสิ่งนี้ฉันเชื่อว่าคุณได้รู้คุณสมบัติของวิธีการกลั่นน้ำมันทางกายภาพที่กินได้หวังว่าคุณจะเลือกวิธีการกลั่นน้ำมันที่กินได้ในระหว่างกระบวนการกลั่นน้ำมันที่กินได้